Πολύ συχνά τελευταία κάποιοι θέλοντας να δείξουν ότι ο οικονομικός εγκλωβισμός της χώρας μας είναι ξένος δάκτυλος, ή στόχος, αναφέρονται στην άποψη του ΧΕΝΡΙ ΚΙΣΣΙΓΚΕΡ, (1974, Αμερικάνου πρέσβη): «Ο Ελληνικός λαός είναι δυσκολοκυβέρνητος και γι'' αυτό πρέπει να τον πλήξουμε βαθιά στις πολιτισμικές του ρίζες. τη γλώσσα, τη θρησκεία, τα πνευματικά και ιστορικά του αποθέματα. Τότε ίσως συνετισθεί. Εξουδετερώνοντας κάθε δυνατότητα του να αναπτυχθεί, να διακριθεί και να επικρατήσει, για να μη μας παρενοχλεί στα Βαλκάνια, την Ανατολική Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή, σε περιοχές στρατηγικής σημασίας για την πολιτική των ΗΠΑ».
Με αυτήν την άποψη σήμερα περισσότερο από ποτέ να γίνετε επίκαιρη, λόγω των οικονομικών δυσχερειών που πλήττουν την χώρα μας, συμπεράνουμε ότι, τελικά τα έχουν καταφέρει τόσο καλά οι όποιοι υποτιθέμενοι εχθροί μας, διασπείροντας παντού πράκτορες τους, ή οι δικοί μας ιδιαίτερα τοπικοί ηγούντες, προς ιδίων όφελος έχουν τόσο καλά εφαρμόσει και αντιγράψει την φιλοσοφία τον ισχυρών του κόσμου, για να μπορούν οι ίδιοι να μένουν αυτοί ισχυροί.
Δεν είναι δικά μας λόγια, αλλά ελέχθη ως φράση υπουργικού συμβουλίου άλλης δεκαετίας, «Αν τους τα δώσουμε όλα θα τους ξυπνήσουμε, δεν θα μας πιστεύουν, δεν θα μας έχουν ανάγκη».
Δηλαδή, υπό αυτή την φιλοσοφία σήμερα αν αυτοί οι άνθρωποι που ηγούνται διαχρονικά του τόπου μας, αν δεν ασχολούνταν με μίζες και σκάνδαλα, δεν άφηναν χρεωμένες σχεδόν όλες της δημοτικές επιχειρήσεις και ΔΕΚΟ. Πάλευαν, λύνοντας κάποια από τα προβλήματα, δημιουργώντας και αναπτύσσοντας πάνω στα συγκριτικά πλεονεκτήματα κάθε τόπου, θα γινόμασταν Σουηδία. Δεν θα τους είχαμε ανάγκη, σίγουρα θα υπήρχαν, αλλά δεν θα αντιμετωπίζονταν σαν ηγέτες.
Ενώ αντίθετα σήμερα, καθηλώνοντας την ανάπτυξη τον τόπο και την ευημερία μας, γινόμαστε αυτομάτως εμείς όμηροι, αυτών και ενός διευρυμένου συστήματος.
Είναι λάθος σήμερα να πιστεύουμε ότι οι μεγάλες δυνάμεις είναι οι εχθροί που μας καθηλώνουν, αντιθέτως το σύστημα μας τους θέλει εχθρούς μας.
Τελικά πόσο τίθεται θέμα ανικανότητας των ηγετικών μας στελεχών, όταν κανείς τους σε προσωπικό και επιχειρηματικό επίπεδο δεν δείχνει κάτι τέτοιο;
